Het ritselen van de familieziel

‘Wat is er tijdens de bevalling gebeurt met jouw dochter? Had ze het bijna niet gehaald?’

Verschrikt kijkt hij me aan. Midden in zijn verhaal zat hij. Over het blowen van zijn dochter. Een puber nu. En dat ze steeds maar niet op school verschijnt. En niemand weet waar ze is. En hoe bang hij is. Dat ze op een dag niet thuis zal komen.

Tijdens het praten maakt hij geen contact met me. Zijn blik is ergens in de verte.

Hij kan zijn dochter niet bereiken. En ik hem niet. Tot die ene vraag.

‘Mijn vrouw verdroeg de zwangerschap niet’ zegt hij. ‘Ze was zo ziek. Ze hadden het beiden bijna niet gehaald. En ik kon niets doen.'

En dan
‘hoe weet jij dat?’

We kunnen de wind niet zien, maar wel hoe de wind de bladeren in de bomen beweegt. Zo is het ook met de familieziel. Die is voor het oog onzichtbaar. Maar in haar leden, laat zij zich zien en voelen. En geeft ze richtingaanwijzers naar waar het stroomt en waar het stokt.

In dit geval voelde ik tijdens het luisteren naar hem pijn in mijn baarmoeder. En ik ontwaarde een patroon van afwezig zijn. Zijn dochter in een rookgordijn. Hij ergens in de verte. En zijn vrouw tussen het land van de levenden en de doden. Maar ook in mezelf.
Ik werk dan met mijn lijf. Systemisch én sjamanistisch. Twee stromingen waar ik helemaal in thuis kom.

Ik ben ontzettend verheugd dat mijn mentor en leermeester in sjamanistisch werk en heldere perceptie Renée F. Gloudemans mij heeft gevraagd om samen een dag te begeleiden over juist dit thema. Over onze hoe we hier op aarde kwamen en ontvangen werden. Een dag over heling van de individuele- en van de familieziel. Een dag waarin systemisch en sjamanistisch werk samenkomen. Twee stromingen, waarin ik helemaal thuiskom.

Het is op 25 Januari op de prachtige Buitenplaats De Hoorneboeg.
Stuur me een berichtje als je enige ervaring hebt met systemisch, trans,- of sjamanistisch werk en wilt onderzoeken of dit wat voor je is !