Grote golven water zag ze. Die alles overspoelden. En mannen met zakken zand die dijken dichtten. Iedere nacht weer. Ze wilde een brief schrijven naar de koningin. Dat er een watersnoodramp aankwam. En dat we iets moesten dóen!

Dood zijn wilde hij heus niet, maar echt voluit leven lukte ook niet. Ondanks zijn leuke baan en lieve kinderen. Het was die zwaarte. Of was het meer leegte? Die al zo lang als hij zich herinnerde bij hem was. 'Alsof ik niet volledig gedownload ben'. Het was deze analogie uit zijn vak, die mij uitnodigde om juist met deze client sjamanistisch te gaan werken.

Haast had ze. Bij het laten groeien van het bedrijf. Het openen van een nieuwe vestiging. En misschien wel een avontuur in het buitenland. Maar haar mede bestuurders deden moeilijk. Of eigenlijk vooral, sloom.

‘Wat is er tijdens de bevalling gebeurt met jouw dochter? Had ze het bijna niet gehaald?’